Onverklaarbare (?) gnezing

[Eveline]

Ingezonden:
Jaren geleden was ik bij kennissen, meehelpen de kinderen naar bed te doen.
De kinderen hadden een zwaar metalen uitvouwbed, zo'n kastbed dat uit de kast viel als je dat niet met beleid deed, eerst de pootjes uitklappen en dan uitvouwen.
De kindeen waren druk en baldadig en zonder al die voorzorgen van kast rustig openen, pootjes uitzetten en bed laten zakken trokken zij de boel open waardoor ik dat loodzware metalen bed met een klap op mijn voet kreeg.
Zo erge pijn dat ik er niet eens meer van kon gillen of huilen, mijn voet was wel gelijk dik en blauw binnen een paar tellen. Ik kon er met geen mogelijkheid op staan. De moeder was verpleegkundige en testte voorzichtig en dacht dat de voet wel gebroken was.
Ze zetten mij op een stoel, voet op een andere stoel in het midden van een kring, gezin met kinderen en baby uit de wieg gehaald om mij heen zitten bidden.
Ik kende dat allemaal niet, sorry, maar even rust deed wel goed.
Je zag voor onze ogen in minuten die voet slinken, en het blauw trok weg, de pijn werd beduidend minder. En men dacht at er ook geen sprake meer was van een gebroken voet.
Ik kon er inderdaad weer voorzichtig op lopen.

Het klinkt als een wonder.
De volgende dag langs de dokter, die een foto niet meer nodig vond, wel rustig aan maar zelfs geen steunverband.
Het was echt wonderbaarlijk.

Heb je zelf ook van dit soort verhalen, onverklaarbare genezing, schrijf het neer!
Kruiden, volksgeneeskunst, een droom die uitkwam, enz ...

[Eveline]

De spontaniteit van de gebeurtenis spreekt me aan. Was deze briefschrijfster nou speciaal naar een of andere dienst gegaan of Jomanda, dan had je iets kunnen verwachten, maar dit was gewoon bij mensen thuis, van één of andere evangelische geloofsrichting. De briefschrijfster kende dit allemaal niet, dus ook zo onvoorbereid bleek het te werken.

Kijk ook naar de mooie berichten van Sjoesjoe.

[Sandra]

Ja er is wel onderzoek gedaan naar die massa bijeenkomsten waar mensen in een bepaalde sfeer komen. Spontane genezingen komen voor, in alle culturen. Ook bij Jomanda-achtige voorstellingen.
Mensne die opeens kunnen lopen en rolstoel en krukken achter laten, je hoort het vaak. Lourdes, noem de plaatsen maar op.
Zelfs met medisch onderzoek bevestigd.

Aan reizen daarheen wordt zelfs door de zorgverzekeringen bijgedragen.
Maar hoe groot is de klap en de nazorg als het resultaat tegenvalt?
Worden mensen van die bijeenkomsten ook gevolgd na enige tijd, of ze dan toch hun rolstoel en krukken weer hebben kunnen terughalen?
Bij hoeveel is het blijvend?
Waarom werkt het voor de één wel en niet voor de ander?
Hebben we een heel ander soort dokters nodig?
Erbij, niet in plaats van.

Er is studie naar de kracht van de geest over het lichaam, vanuit het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Om het in wetenschap te vangen en verklaren.