De forums zelf zijn niet aansprakelijk voor berichten van forumleden. Echter behoren de beheerders van die forums zich wel verantwoordelijk te voelen en om die reden zal beheer met de moderators berichten zo nodig aanpassen en discussies in goede banen leiden.
Tevens voldoet men --beter gezegd behoort men te voldoen aan het hoor en wederhoor.
Verder gaat het om de klachtenbehandeling, merendeel gekochte goederen of bestelde diensten, waarover onenigheid op de forums kan worden uitgevochten. Daarom zijn ook de artikelen over onrechtmatige daad en aansprakelijkheid aan de orde.
http://www.ejure.nl/id=10/wetten/show.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoor_en_wederhoor
Van toepassing zijn ondermeer:
Artikel 6:162 Burgerlijk Wetboek, tekst geldend op 1 oktober 2005:
1. Hij die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt, welke hem kan worden toegerekend, is verplicht de schade die de ander dientengevolge lijdt, te vergoeden.
2. Als onrechtmatige daad worden aangemerkt een inbreuk op een recht en een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt, een en ander behoudens de aanwezigheid van een rechtvaardigingsgrond.
3. Een onrechtmatige daad kan aan de dader worden toegerekend, indien zij te wijten is aan zijn schuld of aan een oorzaak welke krachtens de wet of de in het verkeer geldende opvattingen voor zijn rekening komt.
Interpretaties van dit artikel vinden we ondermeer bij Danny Mekic:
http://da.nny.nl/200712/onrechtmatige-d ... 162-bw.php
http://da.nny.nl/200712/onrechtmatige-d ... 162-bw.php
Over Aansprakelijkheid en schadevergoeding:
http://www.iusmentis.com/aansprakelijkh ... atigedaad/
En http://nl.wikipedia.org/wiki/Onrechtmat ... derland%29
Wikipedia:
Een onrechtmatige daad is een generiek rechtsfeit uit het Nederlandse burgerlijk recht. Het betreft een handelen of een nalaten waarmee iemand op onwettige of onbehoorlijke wijze een ander benadeelt of schade toebrengt. Uit de onrechtmatige daad vloeit een dubbele verbintenis voort: enerzijds het recht van de schuldeiser op een schadevergoeding, anderzijds de verplichting van de schuldenaar om deze te voldoen. De rechtsbetrekking tussen schuldenaar en schuldeiser wordt in dit geval omschreven als aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad.
Enerzijds is er de contractuele aansprakelijkheid. Daarbij ontstaat schade door het niet nakomen van een overeenkomst. Een voorbeeld hiervan is wanprestatie. Anderzijds is er de aansprakelijkheid uit de zogeheten 'rechtmatige' daad: zaakwaarneming, ongerechtvaardigde verrijking en onverschuldigde betaling.
Er moet dus sprake zijn van een onrechtmatige daad en tevens wordt in het artikel aangegevenDM: De onrechtmatige daad is een juridische term die gebruikt wordt om de regeling voor schadevergoeding bij onrechtmatig handelen aan te duiden.
DM: namelijk die gedragingen die inbreuk maken op een recht, beschouwd kunnen worden als een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of een gedraging in strijd met wat het ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt./quote]
Er zijn vijf criteria om te toetsen of een daad onrechtmatig is:
(1) onrechtmatigheid,
(2) toerekening,
(3) schade,
(4) causaliteit,
(5) relativiteit.
Dit staat uitgebreid uitgelegd in de artikelen van Danny Mekic en Arnoud Engelfriet op bovenstaande links.
In hoeverre is er sprake van onrechtmatigheid, en kan deze worden toegerekend aan de beoogde dader, kan er sprake zijn van overmacht of oorzaken die buiten zijn schuld liggen?
(Bijvoorbeeld concreet waar het vaak op de consumentenforums om gaat: Pakje komt niet aan terwijl er wel of juist geen bewijzen van verzending zijn.)
De artikelen 164 165 gaan ook over de toerekeningbaarheid door minderjarigen en minder geestelijke vermogens, enz, zie bovenstaande link.
Schade kan worden aangetoond met bijvoorbeeld betalingsbewijzen van een gekocht goed, of kan door een rechter abstract worden beoordeeld.
Er zal ook moeten worden gekeken in hoeverre er eigen schuld is bij partijen.
Het gaat om de schade die dientengevolge is ontstaan.
Relativiteit
De relativiteit wordt nog extra in http://wetten.overheid.nl/BWBR0005289/g ... Artikel163
Artikel6:163 BW uitgedrukt:Artikel 6:163 BW is met name gericht op handelen in strijd met een wettelijke norm. Het gaat om de beperking van aansprakelijkheid tot wie werkelijk schade heeft geleden.Geen verplichting tot schadevergoeding bestaat, wanneer de geschonden norm niet strekt tot bescherming tegen de schade zoals de benadeelde die heeft geleden.
Alleen degene jegens wie door een onbetamelijke gedraging een onrechtmatige daad wordt gepleegd, kan een vordering tot schadevergoeding aan art. 6:162 BW ontlenen. In art. 6:163 BW worden daardoor twee aspecten van het relativiteitsbeginsel tot uitdrukking gebracht: het gedrag moet jegens een ander onrechtmatig zijn en de schade zoals de benadeelde die heeft geleden moet ook onder het beschermingsbereik van de norm vallen (Spier e.a., p. 56-57).
Eigen schuld
Wie schade lijdt, kan deze vergoed krijgen door de aanstichter. De schadevergoeding kan beperkt worden als (mede) sprake is van eigen schuld van het slachtoffer.
Nadat is vastgesteld wie aansprakelijk is, wat de schade is en welke daarvan voor vergoeding in aanmerking komt, is er nog één vraag over. In hoeverre is de schade te wijten aan 'eigen schuld' van het slachtoffer?
Artikel 6:101 BW. Dit artikel strekt er kort gezegd toe dat wanneer de schade behalve aan een gebeurtenis waarvoor een ander aansprakelijk is, ook aan allerlei andere omstandigheden is toe te schrijven die aan het slachtoffer zijn toe te rekenen, die ander in beginsel slechts een gedeelte van de schade hoeft te vergoeden.
Het artikel gaat om situaties en omstandig
heden en de omvang van de te vergoeden schade.
Twee maatstaven: causaliteit en billijkheidscorrectie
Het eerste lid van artikel 6:101 BW luidt als volgt:
Wanneer de schade mede een gevolg is van een omstandigheid die aan de benadeelde kan worden toegerekend, wordt de vergoedingsplicht verminderd door de schade over de benadeelde en de vergoedingsplichtige te verdelen in evenredigheid met de mate waarin de aan ieder toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen , ten dien verstande dat een andere verdeling plaatsvindt of de vergoedingsplicht geheel vervalt of in stand blijft, indien de billijkheid dit wegens de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten of andere omstandigheden van het geval eist.
In art. 6:101 BW is een tweetal maatstaven te vinden. De primaire maatstaf is de causaliteit. De vergoedingsplicht wordt verminderd door de schade over benadeelde en vergoedingsplichtige te verdelen in evenredigheid met de mate waarin de aan ieder toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen. Dit wordt ook wel de primaire maatstaf genoemd. Het resultaat van de afweging van causale factoren is in beginsel een verdeling, zodat de benadeelde zijn schade gedeeltelijk zelf moet dragen. Artikel 6:101 BW biedt echter de mogelijkheid een billijkheidscorrectie toe te passen wanneer: "een andere verdeling plaatsvindt of de vergoedingsplicht geheel vervalt of in stand blijft, indien de billijkheid dit wegens de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten of andere omstandigheden van het geval eist". Dit is de secundaire maatstaf.
Toerekenbaar aan het slachtoffer
Kort gezegd moet de schade dus althans gedeeltelijk aan de benadeelde kunnen worden toegerekend. De vraag die daarbij beantwoord dient te worden, is of hij verwijtbaar of anders heeft gehandeld dan een zorgvuldig, redelijk handelend mens met het oog op zijn eigen belangen in de gegeven omstandigheden zou hebben gedaan, dan wel dat er sprake is van een omstandigheid die naar verkeersopvattingen tot zijn risicosfeer behoort.
Indien de rechter tot het oordeel komt dat de gebruiker anders heeft gehandeld dan een redelijk mens zou hebben gedaan, komt de vraag aan de orde of er sprake is van een causaal verband tussen de schade en de omstandigheden aan de zijde van het slachtoffer. Er moet in ieder geval sprake zijn van een conditio sine qua-non verband tussen de schade en het nalaten bepaalde beveiligingsmiddelen in te zetten. Indien in een specifiek geval kan worden vastgesteld dat de schade niet was ingetreden wanneer van bepaalde maatregelen gebruik was gemaakt, is er in beginsel sprake van een conditio sine qua non-verband. Vervolgens moet de schade, met gebruikmaking van het criterium van art. 6:98 BW, in redelijkheid aan de gedraging kunnen worden toegerekend.
Daarnaast is de vereiste mate van voorzienbaarheid overigens weer afhankelijk van de aard van de gedraging en de geschonden norm. Een andere factor waarmee rekening kan worden gehouden, is de mate waarin het gevolg / de schade verwijderd is van de gedraging.
Wellicht moet het artikel worden vereenvoudigd voor forumgebruik.
Bronnen: bovenvermelde links in het artikel.
Wikipedia
Danny Mekic
Arnoud Engelfriet Iusmentis.
Jaap Timmer Iusmentis
