Morsum Magnificat - journalistiek of niet?
Geplaatst: 12-05-2012 10:06
Morsum Magnificat noemt zich ‘een totaal onafhankelijk tijdschrift dat zowel online als in gedrukte versie verschijnt’ en ‘onderwerpen behandelt die in geen enkel ander tijdschrift of krant voldoende aan bod komen’. Morsum Magnificat zegt ‘professioneel’ te zijn en met ‘kennis van zaken’ te schrijven.
Op Morsum Magnificat wordt hoofdzakelijk geschreven door Erik Verbeeck die een technische achtergrond heeft. Hij is een zelfverklaarde journalist en ‘eigenaar’ en verantwoordelijke uitgever van Morsum Magnificat. In heel wat artikels geeft Erik Verbeeck inderdaad blijk, of probeert toch minstens die indruk te wekken, ‘kennis’ te hebben van bepaalde technische zaken. ‘journalist’ Erik Verbeeck ‘interviewt’ zichzelf regelmatig als ‘ervaringsdeskundige’. Een zeldzame keer wordt er op Morsum Magnificat ook bericht door Jeanette Van Der Sande, echtgenote van Erik Verbeeck. Het dagelijkse leven, vroeger en nu, de frustraties, de ‘mening’ over kleine en grote dingen, van het koppel komt regelmatig aan bod op Morsum Magnificat.
Op Morsum Magnificat vinden we hoofdzakelijk ‘artikels’ over 2 soorten ‘dossiers’.
1. ‘Vaststellingen’ die ‘journalist’ Erik Verbeeck doet, waarbij hij ‘dossiers’ overmaakt aan allerlei instanties en daar op zijn manier ruchtbaarheid aangeeft;
2. ‘dossiers’ waarin ‘journalist’ Erik Verbeeck persoonlijk(e) (gecreëerde) ‘problemen’ publiekelijk op zijn site uitvecht. Sommige ‘hetzes’ duren, naar zijn eigen zeggen, al meer dan 6 jaar.
Verder nog wat fait divers, voornamelijk ongevallen, branden en lokale gemeentepolitiek. De brandweer en enkele politiekers in het bijzonder worden al jaren gevolgd. Ook op andere sites laat ‘journalist’ Erik Verbeeck het niet na (in reacties) een sprongetje te maken naar deze ‘dossiers’.
Zelden hebben de artikels de vorm van een neutrale of objectieve berichtgeving of een verslaan van nieuws. Dikwijls wordt er ‘nieuws’ gecreëerd en met sensationele titels en subtitels mensen in opspraak gebracht. Mensen worden beoordeeld en veroordeeld zonder dat er ooit enige klacht tegen hen ingediend werd of zonder dat een beweerd feit ooit bewezen werd. Dikwijls wordt er niet als ‘zorgvuldig en omzichtig journalist’ gehandeld. Er worden gemakkelijk overhaaste en verregaande conclusies getrokken, die soms ver van de realiteit afliggen. Bronnen blijken achteraf nogal eens onbetrouwbaar. Wederwoord wordt weinig of niet toegepast. Het ‘verhaal’ dat zich in het hoofd van ‘journalist’ Erik Verbeeck ontwikkelt, op basis van wat hij wil of meent te horen (in zijn eigen hoofd of dat van een ander) neemt hij voor waar naar gelang het hem persoonlijk uitkomt. Er wordt voornamelijk het vermoeden van schuld gehanteerd. Er wordt voornamelijk gezocht naar mogelijke elementen van schuld, éénzijdig, partijdig, vooringenomen ,zelfingenomen. Wanneer ‘journalist’ Erik Verbeeck iemand viseert, worden elementen die mogelijk op het tegendeel wijzen of zijn ‘verhaal’ (kunnen) ontkrachten, verzwegen, verdraaid, genegeerd of ontweken. Vele ‘artikels’ op Morsum Magnificat worden gekenmerkt door beschuldigingen en beledigingen waarbij veelal dezelfde namen terugkomen. ‘Journalist’ Erik Verbeeck heeft ondertussen een lijst van personen, instellingen en firma’s die hij volgt en telkens opnieuw moet kunnen beschuldigen, beledigen of bekladden. Elke gelegenheid is goed om naar hen uit te halen. Desnoods wordt de gelegenheid gecreëerd. Zelfs in artikels over (totaal) andere zaken verschijnen plots hun namen met wat opmerkingen of links naar eerdere artikels over hen.
‘journalist’ Erik Verbeeck mag, in ‘technische’ dossiers, regelmatig juist zitten of de nagel op de kop slaan, maar de manier waarop hij te keer gaat of er ruchtbaarheid aan geeft, heeft weinig of niets met journalistiek te maken. Hij neemt regelmatig een loopje met journalistiek en vindt dat hij alles mag doen en zeggen in de naam van journalistiek. Iedere zichzelf ernstig nemende journalist weet nochtans dat er grenzen zijn. Het is niet omdat ‘journalist’ Erik Verbeeck enkele malen de nagel op de kop geslagen heeft of naar realiteit bericht heeft, dat hij altijd dient geloofd te worden. Daarvoor heeft hij te dikwijls, zelfs als zogenaamd onderzoeksjournalist, ver, te ver naast de realiteit bericht. Bewijze daarvan zijn de vele contradicties, de vele verschillen in de weergave van ‘de feiten’, het wisselvallig, dubieus toepassen van bepaalde eigen gecreëerde redeneringen afhankelijk van persoonlijke motieven enz. Na tientallen bladzijden met tal van leugens, onzin of irrelevante geleuter volgen soms besluiten die niet overeenkomen met de werkelijkheid en waarvan niets terug te vinden is in het voorafgaande. Dat het regelmatig om leugens gaat, bewijst ‘journalist’ Erik Verbeeck door de ene ‘wit’ te zeggen, de andere keer ‘zwart’ (terwijl de realiteit soms zelfs ‘oranje’ is). Het ergste is dat ‘journalist’ Erik Verbeeck elke keer de indruk probeert te wekken dat hij wat hij schrijft juist is of met de werkelijkheid overeenkomt. Zelfs in ‘technische’ dossiers maakt hij regelmatig (reken- of interpretatie-)fouten. ‘journalist’ Erik Verbeeck schrijft te snel allerlei insinuaties en beschuldigingen, neemt te snel ‘verhalen’, die hij zelf opzettelijk zoekt en manipuleert (in de zin dat hij ze wil ‘gebruiken’ in de zin dat hij ‘wil’), voor waar en gebruikt veel beledigende bewoordingen, om zich opzettelijk (zo) snel (mogelijk) negatief uit te drukken over zijn ‘slachtoffers’. Hij provoceert opzettelijk en kickt wanneer mensen boos reageren op zijn uitlatingen, in de hoop te kunnen blijven uithalen.
Is het journalistiek wat Morsum Magificat doet?
Op Morsum Magnificat wordt hoofdzakelijk geschreven door Erik Verbeeck die een technische achtergrond heeft. Hij is een zelfverklaarde journalist en ‘eigenaar’ en verantwoordelijke uitgever van Morsum Magnificat. In heel wat artikels geeft Erik Verbeeck inderdaad blijk, of probeert toch minstens die indruk te wekken, ‘kennis’ te hebben van bepaalde technische zaken. ‘journalist’ Erik Verbeeck ‘interviewt’ zichzelf regelmatig als ‘ervaringsdeskundige’. Een zeldzame keer wordt er op Morsum Magnificat ook bericht door Jeanette Van Der Sande, echtgenote van Erik Verbeeck. Het dagelijkse leven, vroeger en nu, de frustraties, de ‘mening’ over kleine en grote dingen, van het koppel komt regelmatig aan bod op Morsum Magnificat.
Op Morsum Magnificat vinden we hoofdzakelijk ‘artikels’ over 2 soorten ‘dossiers’.
1. ‘Vaststellingen’ die ‘journalist’ Erik Verbeeck doet, waarbij hij ‘dossiers’ overmaakt aan allerlei instanties en daar op zijn manier ruchtbaarheid aangeeft;
2. ‘dossiers’ waarin ‘journalist’ Erik Verbeeck persoonlijk(e) (gecreëerde) ‘problemen’ publiekelijk op zijn site uitvecht. Sommige ‘hetzes’ duren, naar zijn eigen zeggen, al meer dan 6 jaar.
Verder nog wat fait divers, voornamelijk ongevallen, branden en lokale gemeentepolitiek. De brandweer en enkele politiekers in het bijzonder worden al jaren gevolgd. Ook op andere sites laat ‘journalist’ Erik Verbeeck het niet na (in reacties) een sprongetje te maken naar deze ‘dossiers’.
Zelden hebben de artikels de vorm van een neutrale of objectieve berichtgeving of een verslaan van nieuws. Dikwijls wordt er ‘nieuws’ gecreëerd en met sensationele titels en subtitels mensen in opspraak gebracht. Mensen worden beoordeeld en veroordeeld zonder dat er ooit enige klacht tegen hen ingediend werd of zonder dat een beweerd feit ooit bewezen werd. Dikwijls wordt er niet als ‘zorgvuldig en omzichtig journalist’ gehandeld. Er worden gemakkelijk overhaaste en verregaande conclusies getrokken, die soms ver van de realiteit afliggen. Bronnen blijken achteraf nogal eens onbetrouwbaar. Wederwoord wordt weinig of niet toegepast. Het ‘verhaal’ dat zich in het hoofd van ‘journalist’ Erik Verbeeck ontwikkelt, op basis van wat hij wil of meent te horen (in zijn eigen hoofd of dat van een ander) neemt hij voor waar naar gelang het hem persoonlijk uitkomt. Er wordt voornamelijk het vermoeden van schuld gehanteerd. Er wordt voornamelijk gezocht naar mogelijke elementen van schuld, éénzijdig, partijdig, vooringenomen ,zelfingenomen. Wanneer ‘journalist’ Erik Verbeeck iemand viseert, worden elementen die mogelijk op het tegendeel wijzen of zijn ‘verhaal’ (kunnen) ontkrachten, verzwegen, verdraaid, genegeerd of ontweken. Vele ‘artikels’ op Morsum Magnificat worden gekenmerkt door beschuldigingen en beledigingen waarbij veelal dezelfde namen terugkomen. ‘Journalist’ Erik Verbeeck heeft ondertussen een lijst van personen, instellingen en firma’s die hij volgt en telkens opnieuw moet kunnen beschuldigen, beledigen of bekladden. Elke gelegenheid is goed om naar hen uit te halen. Desnoods wordt de gelegenheid gecreëerd. Zelfs in artikels over (totaal) andere zaken verschijnen plots hun namen met wat opmerkingen of links naar eerdere artikels over hen.
‘journalist’ Erik Verbeeck mag, in ‘technische’ dossiers, regelmatig juist zitten of de nagel op de kop slaan, maar de manier waarop hij te keer gaat of er ruchtbaarheid aan geeft, heeft weinig of niets met journalistiek te maken. Hij neemt regelmatig een loopje met journalistiek en vindt dat hij alles mag doen en zeggen in de naam van journalistiek. Iedere zichzelf ernstig nemende journalist weet nochtans dat er grenzen zijn. Het is niet omdat ‘journalist’ Erik Verbeeck enkele malen de nagel op de kop geslagen heeft of naar realiteit bericht heeft, dat hij altijd dient geloofd te worden. Daarvoor heeft hij te dikwijls, zelfs als zogenaamd onderzoeksjournalist, ver, te ver naast de realiteit bericht. Bewijze daarvan zijn de vele contradicties, de vele verschillen in de weergave van ‘de feiten’, het wisselvallig, dubieus toepassen van bepaalde eigen gecreëerde redeneringen afhankelijk van persoonlijke motieven enz. Na tientallen bladzijden met tal van leugens, onzin of irrelevante geleuter volgen soms besluiten die niet overeenkomen met de werkelijkheid en waarvan niets terug te vinden is in het voorafgaande. Dat het regelmatig om leugens gaat, bewijst ‘journalist’ Erik Verbeeck door de ene ‘wit’ te zeggen, de andere keer ‘zwart’ (terwijl de realiteit soms zelfs ‘oranje’ is). Het ergste is dat ‘journalist’ Erik Verbeeck elke keer de indruk probeert te wekken dat hij wat hij schrijft juist is of met de werkelijkheid overeenkomt. Zelfs in ‘technische’ dossiers maakt hij regelmatig (reken- of interpretatie-)fouten. ‘journalist’ Erik Verbeeck schrijft te snel allerlei insinuaties en beschuldigingen, neemt te snel ‘verhalen’, die hij zelf opzettelijk zoekt en manipuleert (in de zin dat hij ze wil ‘gebruiken’ in de zin dat hij ‘wil’), voor waar en gebruikt veel beledigende bewoordingen, om zich opzettelijk (zo) snel (mogelijk) negatief uit te drukken over zijn ‘slachtoffers’. Hij provoceert opzettelijk en kickt wanneer mensen boos reageren op zijn uitlatingen, in de hoop te kunnen blijven uithalen.
Is het journalistiek wat Morsum Magificat doet?